
Хетæгкаты Къоста
« Фæззæг»

Желтеют, темнеют Трава и кусты,
На скатах щербатых
Туманы густы.
Вот сжали, убрали Мы хлеб наконец; Колотят, молотят... Стричь будут овец. Садами, стадами
И хлебом полна,
О, как ты богата, Родная страна !
КОСТА ХЕТАГУРОВ
«ОСЕНЬ »

Æхсæлы ызгъæлы, Лæджирттæг фæбур… Мигъ бады цæгаты, — Нæ йæ тавы хур…

Æркарстам, æрластам Нæ хортæ, нæ хос… Чи кусы йæ мусы, Чи ’лвыны йæ фос…

Хор бирæ, фос бирæ Хуыцауы фæрцы… Нæ хохбæсты бæркад, Цы диссаг дæ, цы!..